Een periode van verstilling, maart 2019.
Het universum gaf me een cadeau. Een workshop waarvoor ik al naar Groningen was gereden ging niet door. Ik had een hotel geboekt waar ik naartoe ging. En godzijdank had ik mijn gitaar bij!
Ik pakte mijn gitaar, pen en papier en begon te schrijven. Voordat ik het wist stond de tekst van “Geschaafde knieën” op papier. Na het opnemen met mijn telefoon, heb ik het wel 100 keer terug beluisterd, en elke keer moest ik huilen. Wanneer ik huil om mijn eigen teksten en melodieën, voel ik dat het klopt. Het resoneert, het heelt me. Het is zo’n cadeau om de processen die ik leef en geleefd heb om te kunnen buigen in muziek. En zo heel ik mezelf, door middel van muziek.
Dankbaar, dat ik mijn missie heb gevonden.
Aho.
Muziek is van jongs af aan altijd al een groot onderdeel van mijn leven. Toen ik 11 jaar was kreeg ik mijn eerste gitaar. Ik heb nooit les gevolgd bij een leraar, maar vond mijn leraren onderweg op reis.
Tijdens mijn reis in Australië heb ik mijzelf nog meer durven ontwikkelen als muzikant. Ik kreeg een prachtige gitaar van een man. Kort daarna onderweg naar het zuiden, werd mijn tas gestolen met mijn paspoort en creditcards erin. Ik kon geen geld opnemen bij de bank zonder mijn paspoort. Toen heb ik 2 weken op straat muziek gemaakt om geld te verdienen om naar Sydney te vliegen en een nieuw paspoort aan te vragen. In deze tijd ben ik helemaal uit mijn schulp gekropen en ben daarna veel op gaan treden in pubs en eettentjes.
Tijdens mijn reis heb ik fantastische avonturen mogen beleven. Mijn enthousiasme komt vanuit het diepste van mijn cellen. Dit is een van mijn sterkste kwaliteiten, maar daarnaast in mijn “puppy” fase ook een van mijn valkuilen. Reizen is geweldig, je maakt ontzettend veel leuke dingen mee en ontmoet prachtige mensen. Omdat je veel meemaakt in een korte tijd, nieuwe indrukken krijgt en vaak nieuwe mensen om je heen hebt, heb je ook ruimte nodig om dit allemaal te verwerken. Het is dan ook belangrijk dat je hier de tijd voor neemt. Dit vond ik best lastig, omdat ik alles en iedereen te interessant vond om “stil” te staan. Er gebeurde in die periode ook veel dingen die een poging deden om me af te remmen, maar hier luisterde ik niet naar. Zo kocht ik een bus vol met bedwantsen, kreeg ik infecties door de jungle en werd mijn tas gestolen met mijn paspoort en al mijn creditcards. Daarnaast, boven op de berg heftigheid die ik al had, moest ik om nog een jaar langer te mogen blijven in Australië nog 45 dagen farmwork doen om een 2e jaar visum te krijgen. Ik had nog 50 dagen in Australië. Deze tijd was extreem stressvol en ik heb mezelf behoorlijk uitgeput. Tijdens de laatste weken waarin ik gewerkt heb voor mijn 2e jaars visum, heb ik muziek gemaakt op straat om mijn paspoort in Sydney aan te kunnen vragen. Pfoei! Hoe dan ook, het is me gelukt! Uiteindelijk heb ik geen gebruik meer gemaakt van dit visum, alhoewel ik hier een hoge tol voor heb betaald.
In deze periode voelde ik diep van binnen al dat ik tijd nodig had om te rusten. Al sinds de bedwantsen in Australië had ik veel last van mijn rug. Eenmaal terug in Nederland werd ik zelfs ’s nachts wakker van tintelende armen, omdat mijn rug zo vastzat. Luisteren? Ho maar. Bovendien had ik mijn ticket al geboekt naar Azië. En weer door! Ik kwam een dame tegen die op yoga retraite was geweest in Thailand. Hier ben ik ook voor 3 dagen naar toe gegaan. Dit voelde heel fijn. Ik was door alle chaos van het reizen bijna vergeten dat yoga bestond. Meteen dacht ik weer dat yoga wel heel goed voor me zou zijn. Maar, avonturen en festivals zijn toch veel leuker? Weer negeerde ik alle signalen van mijn lichaam. Toen ik 2 maanden in Indonesië was en nog steeds veel last had van pijn in mijn lijf, kwam de klap op de vuurpijl: ik werd gestoken door een mug die besmet was met het Dengue virus. Ik werd ontzettend ziek en kwam in het ziekenhuis te liggen. Ik kon niets anders dan naar huis gaan. Er was geen enkele mogelijkheid dat ik nog verder kon reizen. Zelfs mijn rugzak kon ik niet op mijn rug dragen. Op de dag dat mijn visum verliep en ik verder zou gaan naar Maleisië heb ik de keuze gemaakt om een ticket naar huis te boeken om thuis uit te rusten.
Toen ik gebroken terugkwam van mijn reis en weer een beetje hersteld was, ben ik yogalessen gaan volgen bij “Casa Basicflow” in Aarle-Rixtel. Ik had hier zo’n behoefte aan! Het gaf me zo veel ruimte zowel fysiek als mentaal, dat ik me toen pas echt realiseerde wat yoga me geeft. Sabine, de eigenaresse, had een open dag gepland voor haar studio en was op zoek naar een muzikant. Ik zei dat ik muziek speel en ben mijn gitaar thuis gaan halen. Sabine zei dat ze het prachtig vond en vroeg of ik bij haar open dag wilde komen spelen. Kort daarna heb ik voor de eerste keer bij de eindontspanning van één van haar yogalessen gespeeld. Ik heb dit als zo intiem ervaren! De krachtige stilte, de mensen die liggen en de muziek die de ruimte vult. Toen voelde ik dat dit het voor mij is: muziek en yoga!
Na mijn eerste aanraking met yoga in 2012 was ik meteen verliefd. Ik voelde me landen in mezelf. Ik heb toen 3 jaar yogales gevolgd. Daarna ben ik gaan reizen en in deze periode was yoga geen fundamenteel onderdeel van mijn leven. Na de heftige periode waar ik uit kwam ben heb ik het yogapad weer gevonden. Door steeds vaker yoga te beoefenen, heeft het me in deze tijd ontzettend geholpen om dichter bij mijn gevoel te staan en voor mezelf te zorgen. Het is een cruciaal onderdeel geweest voor mijn proces. Ondertussen is het voor mij een manier van leven geworden.
Na er veel over gedroomd te hebben ben ik een yogadocentenopleiding gaan volgen bij “Yogacollege Tilburg.” Jasper en Marloes van YCT hebben me enorm op weg geholpen tijdens mijn reis op de yogaopleiding. Bij de eerste dag wist ik het al. YES, ik ben THUIS.
Tijdens mijn jongere jaren ben ik verschillende keren in aanraking gekomen met soundhealing en klankschalen. Het heeft me altijd geïntrigeerd.
In 2017 heb ik in Nepal mijn eigen klankschalen gekocht. Vanaf hier ben ik veel verschillende instrumenten gaan verzamelen. Hierna, tijdens mijn yogaopleiding, ben ik gaan verbinden met de instrumenten en het werken met chakra’s.
In mijn yogaopleiding heb ik hele diepe stukken van mezelf mogen aankijken. Ik ben zo vaak verdwaald en verwijderd van mezelf geweest, dat het een hele reis was om mezelf weer terug te vinden.
Het is een hele reis geweest om van mijn hoofd naar mijn hart te zakken. En dit was voel en hoorbaar in mijn stem. In de klank, in de energie, in de gedragenheid.
Doordat ik steeds dieper in mezelf kon landen, kon mijn stem ook steeds beter aarden. Door de reis te maken door de chakra’s met al haar thematieken, heb ik mezelf ontzettend goed leren kennen. En ook dit is zichtbaar en voelbaar in mijn stem.
Meer en meer herinner ik me dat muziek mijn missie is, en dat ik er klaar voor ben om dit volledig te belichamen. Daar waar ik zo vaak in de afleiding ben gegaan en mijn muziek pad heb genegeerd, kwam ik er telkens weer bij terug. Ik nu kan ik er niet meer onderuit:
IK BEN MUZIEK
Hoe meer en meer ik me in klank en resonantie verdiep, hoe meer verwonderd ik raak van dit krachtige medicijn. Wij zijn trilling, alles is trilling en frequentie. Jouw ziel heeft haar eigen frequentie. En mijn missie is om mensen te ondersteunen zich te laten herinneren wie ze in essentie zijn. Om weer in verbinding te komen met hen zielsfrequentie. Muziek is hierin voor mij mijn grootste instrument.
Ik geniet intens van het geven van workshops, sessies en retreats waarin muziek dragend is. In België heb ik een opleiding voor soundhealing gevolgd bij Marijn de Wit van “De White Arrow”. Nu weet ik dat het een onderdeel is van mijn missie, om muziek te gebruiken als middel voor mensen om bij zichzelf te kunnen komen en totale ontspanning en heling te kunnen ervaren. In verbinding met mezelf kan ik nu mijn passies en enthousiasme volledig inzetten. Muziek is mijn medicijn, en hier krijg ik mega veel energie van!
